Eetsmakelijk; San Cristobal de las Casas!

Samen met Georgina, Sara, Tildy en Colin loop ik door het historische centrum van San Cristobal de la Casas. Aangezien we allemaal het ontbijt hebben overgeslagen lopen we hongerig door de straten, op zoek naar wat te eten. Door de vele tentjes om te eten zie je door de bomen het bos niet meer en we besluiten dan ook maar om het eerste beste tentje binnen te lopen. Na een vers glas fruitsap en het uitwisselen van reiservaringen krijgt iedereen zijn broodje. Ik heb al drie weken geen salami op dus het wordt weer eens tijd voor een broodje salami met rauwkost.

Na een flinke eerste hap denk ik het beste broodje van de stad te hebben gescoord. Ik leg mijn broodje even opzij en raak in gesprek met Tildy, een vrolijke Australische krullenbol. Na een minuut wijst ze me op een haar in mijn broodje. Jammer, maar ik ga geen honger lijden vanwege een haar. Een donkere haar precies op een stukje sla. Ik trek aan de haar maar er zit niet veel beweging in. Ik haal de bovenkant van mijn broodje en trek het blaadje sla eruit. Was het maar een haar. Ik trek aan de haar en er zit beweging in. Tildy spuugt haar sap terug in haar glas en Sara komt niet verder dan een "Oh my god". Een insect, waarschijnlijk een kakkerlak, van zeker vier centimeter zit in mijn broodje. Mijn maag keert zich zeker drie keer om en mijn eetlust is weg.

Enigszins uit het veld geslagen kijk ik eerst een minuut naar mijn broodje. De serveerster komt aangelopen en ziet het beest op mijn bord liggen en biedt haar excuses aan. Mijn lunch naar de kloten, de rest van de groep besluit ook te stoppen met eten en na het betalen van de rekening heb ik nog steeds honger. We besluiten om het rondje door de stad af te maken en daarna terug te gaan naar het hostel. Na een uur of vier krijg ik weer wat door mijn keel en ik ben dan ook blij wanneer we met een groep naar een Mexicaans restaurantje gaan. Ik ga voor safe en bestel een broodje vlees. Na de eerste hap schuif ik mijn bord opzij en spoel mijn mond met cola. Een broodje vlees? Een broodje pees met vet en mosterd. Gad-ver-damme. Ik wacht tot de rest is uitgegeten en ga daarna terug naar het hostel met Colin en nog wat mensen. Ik besluit mijn vinger in mijn keel te steken en maar over te gaan op het beste dieet ter wereld; bier. Het mag dan ook geen wonder zijn dat ik na vier flessen bier bijna met mijn hoofd in het kampvuur in slaap val. De slechtste dag tot nu toe op reis.

De volgende morgen besluit ik om samen met Ayla voor veilig te gaan en het wordt dan ook een mix van zoete broodjes van de bakker. Eindelijk, eetbaar voedsel. Ik ben al wat gewicht verloren maar als er meer van dit soort dagen gaan komen dan blijft er denk ik niet veel over na zes maanden. Na de lunch wordt het een luie middag en slaap ik bij na het voorval van de afgelopen nacht...

Ik heb tot nog toe altijd het bovenste bed gehad op reis. Ik weet niet waarom maar het ligt op de een of andere manier lekkerder. Wanneer ik om een uur op bed lig val ik binnen een minuut als een blok in slaap. Na een uur of twee word ik wakker. Waarvan wist ik niet. Tot ik goed luister en een zacht gesmak hoorde. Colin had besloten om in zijn bed, onder dat van mij, Ashley eens een goede beurt te geven. Ik probeer er in eerste instantie doorheen te slapen maar het gehijg en gekreun wordt alleen maar harder. Na een aantal fake orgasmes blijkt Colin er ook klaar mee te zijn en besluit hij maar om te gaan slapen. Dat ze het daarna nog twee keer deden is bijzaak, ik was al klaarwakker. Die middag erna wordt dan ook ingevuld met slaapuren en voordat ik het weet is het alweer tijd om een hapje te gaan eten. Burger King, geen Mexicaans eten voor mij vandaag.

Die avond was goud. Letterlijk. Ter voorbereiding op Dia de los Muertos besluiten een aantal dames met verf mensen te voorzien van een masker en na een half uur mag ook ik plaatsnemen. Goud, rood en zwart wordt er goed dik opgesmeerd en na een kleine tien minuten ben ook ik versierd met verf en gaan we met zijn allen de kroeg in. Een aantal rare blikken en lacherige reacties later staan er vijftien vrolijk versierde gringo's in een kroeg die van alle kanten worden gefotografeerd. Een aantal leuke foto's later en de nodige drank is de avond alweer voorbij. De dag erop is het een nationale feestdag en bezoeken we met zijn viertjes een stadje dichtbij. Nu is het alweer bijna vijf uur en is het begonnen met regenen. Morgen met Colin richting Oaxaca met een nachtbus, hopelijk op naar beter weer want de kou begint tegen te staan.